’Kom hier! Hier komen, verdorie!’ Wanhopig roept de baas zijn hond die even verderop al blaffend vrolijk in het rond springt. ’Kun je niet luisteren?’ Nee, want de man spreekt mensentaal, geen hondentaal. Zijn viervoeter hoort hem wel roepen, maar denkt: ’Wat blaft het baasje gezellig terug!’
Twee bruine ogen kijken me vragend aan. Voor hem is duidelijk dat het geen normale avondwandeling wordt. Shiraz, mijn hond, is net als zijn baas altijd in voor iets nieuws.
En met elkaar sporten is zeker bijzonder. Ooit liep ik hard met een tegenstribbelende Shiraz achter mij aan. Elk grassprietje, boompje of andere viervoeter bleek interessanter dan een rondje rennen met de baas. Dus aan mijn streefafstand van vijf kilometer kwam ik niet en samen sporten behoorde tot het verleden.
Klik hier voor een PDF van het volledige artikel
Verschenen in het Haarlems Dagblad, Elizabeth Stilma
